Çocuğumuzla kurduğumuz sağlıklı iletişimin onun özgüvenini, yaşamdaki duruşunu, gelişimini nasıl etkilediğini artık biliyoruz. Ebeveyn çocuk arasındaki bu direkt bağın önemi yadsınamaz. Ancak ebeveynlerinin birbirleriyle olan ilişki biçimleri de çocuğun gelişiminin önemli bir parçasını oluşturur.
PARATONER OLAN ÇOCUKLAR
Çocuğu bir dedektif gibi düşünebiliriz. Bunun için özel bir çabası yoktur. Etrafında olanları tüm ayrıntılarıyla gözler, kendi süzgecinden geçirir, tıpkı bir paratoner gibi iç dünyasına alır. Çoğu zaman gözlemlerini anlamlandıramaz ama yorumlar. Farkında olmadan anne babasının birbirlerine karşı davranışlarını gözler. Anne babasının birbirleri ile konuşma biçimleri, birbirlerine sevgilerini ifade etme biçimleri, problemlerini çözme biçimleri, birbirlerine yakınlıkları veya uzaklıkları, birbirlerine temas etme biçimlerini zihnine yerleştirir. Kendi iç dünyasında yorumlar ve alt yazılar oluşturur. Bu alt yazılar büyüdükçe, kendi yaşamını kurarken ona rehber olur. Çünkü aşina olmanın büyük bir çekim gücü vardır.
AİLE BİR YAŞAM OKULUDUR
Aile, çocuğun ilk ve en önemli yaşam okuludur ve bu okulda çocuk, kendisine sunulan her şeyi olduğu gibi alır. Aldığı her şey, çocuğun kendi kimliğinde temel oluşturur.
Anne Babanın Davranışları ve Çocuğun Yorumu ile Oluşturduğu Alt Yazılarından Küçük Örnekler:
- Anne-Baba arasında: Bir problem var, konuşma kızışıyor ve asıl sorundan uzaklaşılıyor, konu şekil değiştiriyor. Birbirlerine “sen zaten …….”, “ Sen hep …..” gibi sözler sarf ediyorlar.
Çocuğun alt yazısı: Problem çıktığında karşındakini suçlayabilirsin.
- Anne-Baba arasında: Birbirlerine giderek seslerini yükseltiyorlar, bir şeyler anlatmaya çalışıyorlar, bağırarak baskın çıkmaya çalışıyorlar.
Çocuğun alt yazısı: Derdimi, sıkıntımı ancak sesimi yükselterek, bağırarak anlatabilirim, kendimi ancak bağırarak dinletebilirim.
