BİZ BÖYLE Mİ BÜYÜDÜK?

BİZ BÖYLE Mİ BÜYÜDÜK?

Ebeveynlerden en sık duyulan serzenişler “Aman canım, biz böyle mi büyüdük? Annemizle babamız bize bir bakardı mum olurduk mum! Şimdiki çocukların da psikolojisi hemen bozuluyor. Eskiden bunlara dikkat eden mi vardı?” şeklinde gelir. Onların tarafından baktığımda haksız olduklarını da söylemem. Haklı, şimdinin büyükanneleri zamanında çocuk psikolojisi, bağlanma kuramları gibi meseleler pek gündem olmazdı. Ancak artık her yeni araştırma yeni bilgiler edinmemizi sağlıyor. Buna ek çocukların yetiştiği dünya değişiyor. Karşılaştıkları uyaran sayısı artıyor. Tüm bu farklılıklar da çocuk yetiştirirken, birbirimizle ilişki kurarken izlediğimiz yollara etki ediyor. 

Her ailenin ve kültürün gelenekleri, sahip çıktıkları kuralları olur. Bazı sınırların esnetilmesi söz konusu olmaz. Bazı sınırlar ise değişen koşullara göre yeniden şekillendirilir. En önemlisi de budur. Değişime ayak uydururken kendini korumak, gelen değişimleri kabullenmeyi de kolaylaştırır.

Peki, ebeveyn değişen dünyayı göz ardı edip çocuğundan kendi küçüklüğündeki gibi davranmasını beklediğinde ne oluyor? 

“Beni anlamıyorlar!” Çocuk ve ergenlerin en sık dile getirdikleri serzeniş de bu oluyor. Onlar kendi gerçekliklerinin anlaşılmadığını hissediyorlar. Bu, onların ebeveynlerinden uzaklaşmalarına, çatışmaların artmasına ve birbirini duyamayan bir sürü insanın aynı evde yaşamasına sebep oluyor. Bu uzaklaşmadaki makas açıldıkça kimse birbirini duyamıyor. Duyulmadıkça da bağırmaya başlıyorlar. Anlaşılmamışlığa yalnız hissetmek de ekleniyor. Böylece çocuklar ya da ergenler bir sorun yaşadıklarında onları “anlamayan” ebeveynleriyle konuşmuyor, onların fikirlerini veya desteklerini almıyorlar. Onların işlerini kolaylaştırabilecek çok önemli bir kaynaktan mahrum kalıyorlar. 

Ebeveynleri olarak yetişkinlerin çocukları ile kıyaslandığında tecrübeleri elbette daha fazla. Çocuklar birçok şeyi onlardan öğreniyorlar. Bu durum kimi zaman zor da olsa çocuklardan ebeveynlerini çoğu zaman duymaları ve onlara ayak uydurmaları bekleniyor. Peki, bazı zamanlarda ebeveynler ve çocuklar rolleri değiştirse ne olur? Çocuğun dünyasını örneğin sosyal medyayı ya da bilgisayar oyunlarını bilmeyen ebeveyn, çocuğundan ona bunları öğretmesini istese işler nasıl ilerler? Paylaşımlar artmaz mı? Kontrol etmek kolaylaşmaz mı? Ebeveyn öneride bulunduğunda “Ama öyle değil, sen bilmiyorsun.” cümlesini duyma ihtimali azalmaz mı? Çocuklardan beklenen, ebeveynleri eski bir hikâye anlattıklarında merakla dinlemeleridir. Aynı merakı çocuğunun ilgilendiği bir oyuna ya da videoya göstermenin ne çok destekleyici tarafı olur. 

1280 720 Ayna Psikolojik Danışma Merkezi

Funda Tekelioğlu

Emel Yazıcıoğlu

Zehra Birbiri

Ece Özdiker

Yaprak Salman

Zeynep Sezgin

Nurşah Memiş Akdoğan

Ceren Yüksel Dışpınar

Şule Acar

Murat Kaytancı

Ceyda Yanar

Zeynep Yetkin

Ayşegül Önk Eray

AYNA’DA Bireysel / Çift Randevuları

AYNA’DA Çocuk / Ergen Randevuları

BEBEKLİK DÖNEMİ

ÇOCUKLUK DÖNEMİ

ERGENLİK DÖNEMİ

GENÇ YETİŞKİNLİK

YAŞLILIK DÖNEMİ

PERGEL-PERFORMANS GELİŞTİRME PROGRAMI

ÖĞRENCİ KARİYER DANIŞMANLIĞI ALANLARI

YETİŞKİN KARİYER DANIŞMANLIĞI

GELECEĞİNİ PLANLA GRUP ÇALIŞMASI

Krizleri Yönetin, Güçlenin

Çalışanlarınızı daha iyi tanıyın

Çalışanlarınızı daha iyi tanıyın

Krizleri Yönetin, Güçlenin

Çatışma ve Problemleri Çözme performansınızı arttırın

Doğru Dinleme, doğru anlama, doğru ifade etme

IQ mu EQ mu?

Yönetici Adayları Daha Başarılı

Mutlu Çalışanlar

Zorbalar, kurbanlar.. Peki ya şahit olanlar?

Çocuklara dair her şey

Başa çıkma kaynakları içimizde

EMDR TERAPİSİ

Eğitim ve Çalışma Grubu

BİREYSEL GÖRÜŞME TEKNİKLERİ

KRİZE MÜDAHALE EĞİTİMİ

GRUP YÖNETİMİ EĞİTİMİ

DİKKAT VE ÖĞRENME “UZMAN EĞİTİMİ”

SİSTEMİK MÜDAHALELER EĞİTİMİ

Kurumlarda Zorbalık

Menekşe Onbaşı