LGS’ye çok az bir zaman kaldı. Öğrenciler de veliler de kaygılı. Peki, ebeveynler olarak çocuğunuzun kaygısı ile baş etmesine nasıl yardımcı olabilirsiniz?
Her şeyden önce siz kaygınızı kontrol edin. Kaygı bulaşıcıdır. Siz sınavı hayati bir mesele olarak görüyorsanız çocuğunuzun sakin kalabilmesi mümkün değil.
Çocuğun kaygı duygusunu paylaşmasına izin verin. “Korkulacak ne var, heyecanlanma” demeniz işe yaramıyor, yapabilse bunu zaten yapardı. Bunun yerine korktuğu şeyleri ifade etmesini destekleyin.
Çocuğunuzun yeteneklerini, yapabileceklerini keşfederek kendine uygun hedefler belirlemesine yardımcı olabilirsiniz. Bu sürecin sorumluluğunu onun almasına izin verin. Eğer sınav hazırlık sürecini onun yerine siz organize ediyorsanız bu çocuğun kendine güvenini azaltacak ve sınavla ilgili daha yetersiz hissetmesine sebep olacaktır. Hedefini onun yerine siz belirlemeyin.
Başarı kadar başarısızlık da doğal bir sonuçtur. Zaman zaman deneme sınavlarında başarısız sonuçlar alabilir, üzülebilir. Ancak üzüntüye odaklanmak yerine bu durumun sebeplerine odaklanmak ve önlem almak daha uygun.
Çocuklar en çok ebeveynlerinin beklentilerini karşılayamamakla ilgili endişe duyuyorlar. Yapabileceğinin üzerinde bir beklentiye girmek çocuğu motive etmekten ziyade kaygılandırıyor. Onun potansiyeline ve durumuna uygun beklentiler oluşturun.
Gereğinden fazla fedakârlık yapıp kendi hayatınızı unutmayın. “Onun için yaptıklarınızı” sürekli dile getirip başına kakmayın. Bunu karşılık bekleyerek yapmadınız ve onun size borcu yok.
Sınav sonucu ne olursa olsun önemli olan bu süreçte çalışmış ve emek vermiş olması. Yalnızca olumsuzlukları değil olumlu noktaları da konuşup takdir edin.
Birçok çocuk başarısız olursa anne babasının sevgisi ve güvenini kaybedeceğinden endişe eder. Sonuçtan bağımsız olarak her koşulda onu seveceğinizi hissettirin. Sınavlar var ve hep olacak. Ancak sizin ilişkiniz her sınavdan her sonuçtan daha değerli.
