Sen sadece bir ebeveyn olarak çocuğuna bazı konularda bazı önerilerde bulunuyorsun, dikkat etmesi gereken şeyleri söylüyorsun, değerlendirmeler yapıyorsun. Hatta onu teşvik edeceğini düşündüğün sözler söylüyorsun yine de olmuyor. Bir türlü seni dinlemiyor, dinlemediği gibi daha da hırçınlaşıyor hatta bazen sana inat yapıyor. Acaba çocuğunla konuşurken bazı iletişim engelleri kullanıyor olabilir misin? Niyetin ne kadar iyi olursa olsun eğer iletişim engeli olan sözcükler, cümleler kullanıyorsan sonuç alamazsın.
- Çocuğuna davranışını değiştirmesi için emir verirsen; “Benimle böyle konuşamazsın, doğru odana, yakınmayı bırak, gürültüyü kes, o tableti hemen bırak dedim, sana beş dakika veriyorum o tabağı bitirmen için” gibi sözlerle davranışını değiştirmesini istersen direnir.
- Ona “Çok şımarıksın, sulu göz, hadi bakalım Süpermen” gibi sözler sarf edersen, onunla alay etmiş olursun. Amacın ortamı yumuşatmak olabilir ancak utanır, kendini değersiz hisseder, sevilmediğine inanır ve kendine güvenemez.
- Ona “Böyle yapıyorsun çünkü onu kıskanıyorsun”, “Okulda durumun iyi olmadığı için böyle konuşuyorsun”, “Şimdi ona kızdığın için böyle konuşuyorsun”, “Zaten ne zaman zamanında topladın ki odanı?” gibi sözlerle onun davranışlarını yorumlarsan; kendisine kimsenin inanmayacağını düşünür, yanlış anlaşılma endişesi yaşar.
- “Neden gelip arkadaşlarınla oynamıyorsun? Neden onları eve çağırmıyorsun? Sen de git başka çocuklarla arkadaşlık et. Ödevini yapmak için plan yapmalısın.” diyerek çocuğuna öneriler verirsen ona sorununu nasıl çözeceğini sen söylemiş olursun. O da kendi sorunlarını çözmekten aciz olduğuna inanır. Ya senin onayını almak için uğraşır durur yani sana bağımlı olur ya da direnç geliştirir senden iyice uzaklaşır.
- “Duygularını anlıyorum ama ………”, “Sana inanıyorum ama……”, “Yarın kendini daha iyi hissedeceksin”, “Üzülme her şey düzelir.” diyerek onu avutmaya çalışıyorsan; duygularını yok saymış olursun ve kendini anlaşılmamış hissetmesine yol açarsın.
- “Bu konuyu yemekte konuşmayalım. Yemekte sorun istemiyorum. Daha güzel şeylerden konuşalım.” diyerek onu sorundan uzaklaştırmaya çalışırsan kendi sorunlarının önemsiz olduğuna inanır, sorunlarla başa çıkmak yerine kaçınmayı seçer.
- “Neden okuldan nefret ediyorsun? Bu fikri senin aklına kim soktu? Niçin böyle düşünüyorsun?” diyerek ondan daha fazla bilgi almaya çalışıyorsan boşuna. Onun eksik cevaplar vermesine, cevap vermekten kaçınmasına, gerçekleri söylememesine yol açarsın.
- “Çok dikkatsizsin, Doğru düşünmüyorsun, sen ne anlarsın ki ders çalışmaktan. Beni hayal kırıklığına uğrattın.” diyerek eleştiriyorsan, inanır. Sonrasında kendisine yapılan tüm eleştirileri gerçek sanır, benlik saygısı zedelenir.
- “Bir kelime daha söylersen…Senin gibi evlat olmaz olsun. Sana son kez söylüyorum. Dersteyken o oyun açılmayacak. Onu yaparsan pişman olursun.” diyerek onu uyarır gözdağı verirseniz korkar ve ona gözdağı veren herkese boyun eğer veya kızgınlık yaşar, isyan eder tam tersini yapmaya devam eder.
