Tanıdığım ya da mesleki vesileyle tanıştığım çocuğu küçük ailelerin yakındığı ortak konulardan biri sürdüremedikleri sohbet oluyor.
*Sorularıma cevap vermiyor.
*Alakasız cevaplar veriyor.
*Kendi kendine başka bir konu hakkında konuşmaya devam ediyor.
*Konuşmalarımız hemen bitiyor.
*Gülerken neden birden gittiğini anlamıyorum.
*Sanırım benim çocuğum sohbet etmeyi sevmiyor.
*Hep oyuncaklarını ve oyunlarını anlatıyor.
*Aynı şeyi konuşmaktan sıkılmıyor mu?
Belki de siz zorlanıyorsunuz.
Eğer yukarıda yazılan cümlelerden en az iki tanesini içinizden geçiriyorsanız sağlıklı gelişen bir çocuğunuz var ve siz sohbet ederken ona eşlik etmekte zorlanıyorsunuz demektir. 3 yaşından sonra çocukların akıcı konuşma hızı artar. Etrafında olup bitenleri takip eder ve o bilgileri depolar.
Onun gündemine eşlik edin.
Yetişkinler çocuklalar sohbet etmek istediklerinde kendi konuları hakkında konuşmaya çalışırlar. Bu çocukla iletişim kurarken işlevsel olmayan bir yoldur. Her iki tarafı da hayal kırıklığına uğratır. Çocuk, önemsenmediğini düşünür. Ebeveyn, çocuğuyla asla iletişim kuramayacağına inanır. Eğer onunla konuşuyorsanız onun anlattıklarını takip edin ve o konular hakkında sorular sorun. Sohbetin nasıl ilerlediğine inanamayacaksınız.
Ona nasıl dinleyeceğini öğretin.
Kendi aklındaki konuların dışardaki insanlar tarafından nasıl karşılandığını öğrenmeden, bir başkasının yürüttüğü sohbeti sürdürmek onun için çok zor olacak. Bu yüzden önce bir insanın nasıl dinlendiğini deneyimlemesi gerek.
