Yetişkinler kendilerini ifade etmek istediklerinde çoğunlukla kelimelere ya da cümlelere ihtiyaç duyarlar. Söz konusu çocuklar olduğunda onların oyunu veya resmi kullandığını görürüz. İşte bu yüzden onların kelimelerinin yerini oyuncaklar ve sanat malzemeleri, cümlelerinin yerini ise kurdukları oyunlar ve ortaya çıkardıkları resimler alır.
Oyun odasında her şey olabilirsiniz.
Bir çocukla çalışmak; çirkin bir prenses olmayı, uçabilen atları, ters giden trenleri ya da pervanesi olmayan helikopterleri kabul etmek demektir. Tam da bu noktada içinde bulunduğu dünya ve oyun odasının sınırları ayrılır. Dışarıdayken ortaya çıkamayan ihtiyaçlar, arzular, korkular ve kaygılar odanın içinde yavaş yavaş kendilerini göstermeye fırsat bulur. Bütün yönleriyle kabul edildiğini gören çocuk ise anlaşıldığını hissetmeye başlamıştır artık…
Oyun terapisi çocuğun yönetmen olduğu bir film gibidir.
Çocukla bir aradayken onun dünyasına girmeyi kabul etmişsiniz demektir. Uzmana ve çocuğa ait olan odada çocuk artık yönetmen, uzman ise bir oyuncudur. Yönetmenin verdiği ya da vermeyi reddettiği her rolün de bir anlamı vardır. İşte her şey tam da burada başlar… Uzman bundan sonra ortaya çıkan her şeyi yorumlayan ve onlara anlam kazandırmaya çalışan kişidir. Çocuğun ifade etmekte zorlandığı ya da ifade etmeyi bilmediği şeylerin sesi olur uzman. Ve… Dönüşüm başlar.
Özellikle küçük bir çocukla çalışmaya başlayacağım zaman ebeveynlerin merak ettiği şey çocuğun bu deneyimi yaşamasının onu olumsuz etkileyip etkilemeyeceği yönünde olur.
Bu noktada mutlaka paylaşması gereken önemli birkaç nokta var. Eğer çocuğunuzu bir oyun terapistine götürmeye niyetiniz varsa bu bilgiler sizin için;
Çocuğun terapi seansından fayda görmesi için bir sorununun olduğunun farkında olması şart değil.
Çocuk bazen yaşadığı oyun deneyiminin serbest bir oyun saatinden başka bir şey olmadığını düşünebilir ki inanın bu kötü bir şey değil. 🙂
Birbirinden farklı teorik yaklaşımlar ve buna bağlı olarak gelişen terapi çeşitleri var. Bunlardan bir tanesi çocuk merkezli oyun terapisi ve bu yöntemin en önemli yanı yönlendirici olmayan oyunları içeriyor olmasıdır.
Oyun terapisi hiç bir zaman “daha az istenir” davranışın “istenir bir davranış” ile yer değiştirmesinin yolu değildir çünkü çocuklarımız bozuk değil. Sadece zorlanıyorlar ve bununla baş etmeyi öğrenmeye ihtiyaçları var.